Pamiętamy i dziękujemy!

Na naszej polskiej ziemi przyszedł na świat człowiek, którego życie okazało się wyjątkowym darem dla Kościoła i całego świata. Temu człowiekowi było na imię Karol. Karol Wojtyła. Od 16 października 1978 roku Karol Wojtyła przybrał nowe imię Jana Pawła II.

/ks. kard. Stanisław Dziwisz/

Dokładnie 18 maja minęła 100. rocznica urodzin Karola Wojtyły, późniejszego papieża Jana Pawła II, który był pierwszym po 455 latach biskupem Rzymu, niepochodzącym z Włoch. Nasz Ojciec Święty zapisał się na kartach historii jako wyjątkowy człowiek, który bezgranicznie poświęcił się Bogu i ludziom. Pamiętamy go z licznych nauk, spotkań i pielgrzymek. To właśnie on stawiał czoła niełatwym problemom współczesności. Poświęcił siebie i świat Matce Bożej, zawierzył Miłosierdziu Bożemu. Mimo, że w tym roku minęło 15 lat od śmierci świętego Jana Pawła II, to cały czas jest wspominany, choćby przy okazji okrągłej rocznicy urodzin.

W związku z powyższym uczniowie ze Szkoły Podstawowej im. Juliusza Słowackiego w Golinie pod kierunkiem: s. Liliany Sochy CSDP, Kingi Bąkowskiej i Przemysława Ciesielskiego wzięli udział w cyklu inicjatyw upamiętniających NAJWIĘKSZEGO z rodu Polaków. Uczestniczyli oni w lekcjach online religii poświęconych Janowi Pawłowi II. Przygotowali też bardzo ciekawe portrety papieża i poświęcone jego życiu prezentacje multimedialne. Dodatkowo zostali zachęceni do wzięcia udziału w inicjatywie z hasztagiem #ThankYouJohnPaul2, polegającej na publikacji w mediach społecznościowych wpisów, zdjęć czy krótkich filmików z podziękowaniami dla naszego Ojca Świętego.

Każdy ze wspomnianych pomysłów był bardzo dobrym sposobem na to, by wyrazić naszą pamięć i wdzięczność Janowi Pawłowi II za to, co wniósł, i wnosi do naszego życia osobistego, rodzinnego oraz społecznego.

Kwintesencją niniejszego artykułu będą słowa autorskiego wiersza Huberta Przybyły z kl. VIII a, napisanego specjalnie na uroczyste obchody 100. rocznicy urodzin Karola Wojtyły:

JAN PAWEŁ II

Wadowice – osiemnasty maja.
Przychodzi na świat dziecko ubrane w szlachetność i miłość.
Jego oczy uśmiechnięte od pierwszego dnia.
Jego wiara silniejsza niż niszczący strach.

Szesnasty października tysiąc dziewięćset siedemdziesiątego ósmego roku,
na watykańskim niebie ujawnia się dym biały jak styczniowy śnieg.
Głosy milionów przybyłych witają polskiego papieża.
Euforia, radość, łzy i modlitwy – świat ujrzał nową głowę rzymskokatolickiego Kościoła.

Podróżnik – w górach idealnie mu było.
Poza tym w Afryce misję spełnił i świadczył o Boga istnieniu.
Obrońca polskiej ziemi.
Ten, co zasiał ziarno nadziei w Polakach, by wygrali ze swoim wrogiem.

Czemu te lata z Nim tak szybko mijały?
Czemu Jego twarz teraz tylko na obrazach?
Modlić się warto o Jego opiekę nad nami.
Nasz Święty Jan Paweł II…

Przemysław Ciesielski